Tambaram, czyli fajnie się zobaczyć, a przy okazji spotkać Boga

Po 22h godzinach jazdy autobusem dotarłam do Chennaiu. Tośka, do której tu przyjechałam, mieszka w Tambaram, więc musiałam znaleźć środek transportu, aby tam dotrzeć.

Miałam jechać pociągiem, ale mój autobus miał ostatnią stację w okolicy przystanku autobusów. Jako, iż tuktukowcy krzyczeli jakieś kosmiczne kwoty za dowiezienie do stacji kolejowej, zdecydowałam się na busa. Próbowali mnie też odwieźć od tego pomysłu mówiąc, że autobus będzie jechał 3h bo są korki… No ale nie ze mną te numery : ) Znalazłam, wsiadłam, kupiłam bilet i 45 minut później byłam w Tambaram.

Zaczęłyśmy od małego obiadu a potem wybrałyśmy się do sierocińca Good Life Center, w którym pracuje T. Trafiłyśmy akurat na uroczystość religijną. Z tej okazji na ziemi wymalowane były piękne wzory.

A Kierownik sierocińca zapytał czy kiedykolwiek widziałyśmy Boga? Bo zaraz ujrzymy Krishnę. 

Czekając na niego

No i przyszedł, po śladach:

 

Dzieciaki śpiewały, powtarzając słowa Hari Krishna. A Nasz Bóg udał się do przygotowanego pokoju, gdzie został odpalony znicz. Następnie Kierownik obszedł cały sierociniec z tymże zniczem.

Miałyśmy także okazję nakarmić Krisznę

Była także chwila na pamiątkowe zdjęcia:

A na koniec dostałyśmy przekąskę:

 

I tak oto, w sposób dość wyjątkowy zakończył się mój pierwszy dzień w Tambaram.

A żeby nie było tak różowo, moje łóżko wyglądało jak następuje:

 : )